അരൂപം

അരൂപം 

നീ വരണം 
ചോരയിട്ടു ചുവപ്പിച്ച 
വിരലുകള്‍ കൊണ്ടെന്റെ 
തലമുടിയില്‍ 
ചിത്രം വരയ്ക്കണം 

ഇടിമിന്നലിന് പോലും 
തുളക്കാനാവാത്ത
ഇരുള് കൊണ്ട്
എന്നെ മൂടണം

കാലത്തിനു പോലും
മായ്ക്കാനാവാത്ത
മുറിവുകള്‍ ,
എന്റെ കയ്ക്കുന്ന
ചുണ്ടില്‍ ചുംബനങ്ങള്‍ ആക്കണം

നീ വരണം
പാടിയതില്‍ വച്ചു
ഏറ്റവും കാതരമായ പാട്ട് ,
നോക്കിയതില്‍ വച്ച്
ഏറ്റവും പ്രേമത്തോടെ ഉള്ള നോട്ടം
ചെയ്തതില്‍ വച്ച്
ഏറ്റവും
ആഴമുള്ള പിണക്കം
ഏറ്റവും
കനമുള്ള ആലിംഗനം
വേറിട്ടുകഴിഞ്ഞു
കനമില്ലാതെ നമ്മള്‍
പാറിയകന്ന
താഴ്വരയുടെ തുണ്ടം
അവിടെ എവിടെയോ
നമുക്കായി മാത്രം മിനുസപ്പെട്ട
പാറയില്‍
ഇത് വരെ ആരും തുറക്കാതെ
നമുക്കായി കാത്തിരിക്കുന്ന
ആ പുസ്തകം
അതിന്റെ പേരിടാത്ത താളില്‍
ഏതോ ഗുഹാചിത്രങ്ങളെ
ഓര്‍മപ്പെടുത്തി
കോറിവരച്ചതില്‍
ആദ്യമായും അവസാനമായും
നമ്മുടെ പേരുകള്‍
ചേര്‍ത്ത്‌ എഴുതണം

എന്നിട്ട്
ഞാന്‍ ഒരു
സ്വപ്ന ജീവിയായ
പട്ടം ആകാം
നീ
ഒരു
നൂല്‍
ആകണം
നീ ഒപ്പം ഉണ്ടെന്ന
തോന്നലില്‍ ഞാന്‍
മുകളിലേക്ക്
മുകളിലേക്ക്
പറന്നു പോകും
അപ്പോള്‍
ഒരിക്കലും ഞാന്‍
അറിയാത്ത
ആ നിമിഷത്തില്‍
നീ പൊട്ടി
അകലണം

അതറിയാതെ
അതറിയാതെ
എനിക്ക്
മുകളിലേക്ക്
മുകളിലേക്ക്
പറക്കണം ...

ഇടിമിന്നലിന് പോലും
തുളക്കാനാവാത്ത
ഇരുള് കൊണ്ട്
എന്നെ മൂടണം
നീ വരണം