ഇലജന്മം

ഇലജന്മം

കഥ മാറി ,

ഞെട്ടറ്റപ്പോള്‍; 
അലസം കാറ്റില്‍
മറിഞ്ഞു മറിഞ്ഞ്,
മഞ്ഞച്ച ഞരമ്പുകളില്‍
ഒരു മൂളിപ്പാട്ട്
ഒളിപ്പിച്ചു വച്ച്
പഴുക്കില
നിര്‍വൃതി കൊണ്ട്
കൂമ്പിയ ഹൃദയം പോലെ
അടര്‍ന്നു വീഴുമ്പോള്‍
പൊടിമണ്ണ്
ആര്‍ത്തിയോടെ
ചുംബിക്കുമ്പോള്‍
ഒരുറുമ്പു വന്നു
പ്രേമപൂര്‍വം
തൊട്ടു നോക്കുമ്പോള്‍

പച്ചില
ഇരുന്നു പതം പറയുന്നു

ഇനിയെത്ര കാലം
കാക്കണം
ഞാനാ മോഹനപദം
പുകുവാന്‍
ഇനിയെത്ര കാലം
സഹിക്കണം
ഞാനീ ദുരിത വേനലിന്‍
ചൂരും ചൂടും പുകയും
ഇതിയെത്ര കാലം
ദാഹിക്കണം
വിശക്കണം
വിസര്‍ജിക്കണം

കാറ്റുലുര്‍ച്ചകള്‍ക്ക്
മഴുക്കൊതികള്‍ക്ക്
കൂര്‍ത്ത നോട്ടങ്ങള്‍ക്ക്
രാപ്പേടികള്‍ക്ക്
ഇരയാകണം ...

അവളത്രെ ഭാഗ്യവതി.