രാവിലെ കരഞ്ഞു വീര്ത്ത
മുഖവുമായി
ഒരു മേഘമാണ്
വിളിച്ചുണര്ത്തിയത്
ആകാശചരിവുകളില്
ആരോരുമില്ലാതെ
അലയുകയാണത്രേ
കണ്കോണുകളില്
അപ്പോള് ഒരു തുള്ളി
തിളക്കമുണ്ടായിരുന്നു
തലചായക്കാന്
ഒരു കാറ്റിന്റെ
ചുമല് കിട്ടാതെ
മയങ്ങാന്
ഒരു പര്വതത്തിന്റെ
മടിത്തട്ടില്ലാതെ
കൂട്ടിനു
ഒരു മാമരത്തിന്റെ
മാറിടമില്ലാതെ
രാവിലെ കരഞ്ഞു വീര്ത്ത
മുഖവുമായി
ഒരു മേഘമാണ്
വിളിച്ചുണര്ത്തിയത്
ഒന്ന് കൈ നീട്ടിയപ്പോള്
അതിറങ്ങി വരികയായിരുന്നു
അരുമയോടെ
ഇണങ്ങി നില്ക്കുകയായിരുന്നു
ഉരുണ്ടുകൂടലിന്റെ
ഘനമൌനത്തിനു ശേഷം
ചാറലുകളുടെ
ജല്പനങ്ങള്
ഉയര്ന്നും താണും
കലമ്പലുകളുടെ തോരാ മഴയായി
ഒരു മേഘം മുഴുവന്
ചുരന്നിരങ്ങുകയായിരുന്നു
അപ്പോഴും
ഒരു കവിതയും
പാടി മുഴുമിക്കാതെ
ഒരു കഥയും
പറഞ്ഞു തീരാതെ
ഒരു ചിത്രവും
വരച്ചു തീരാതെ
വിരലുകള് പോലെ
ഒഴുക്കുകള്
ഇപ്പോള് എന്റെ
കടാലാസു വഞ്ചികള്ക്ക്
ജീവന് വച്ചിട്ടുണ്ട്
ഒരു മേഘത്തിന്റെ
പുഞ്ചിരി മുഴുവന്
കൂട്ടി വച്ച്
പേരറിയാത്തെ
ദിക്കുകള് തേടി
അവ യാത്രയിലാണ്
No comments:
Post a Comment