നില്പ്പ്നില്ക്കുകയാണവര്
പൊള്ളുന്ന കാലുകള്‍
നിറമറ്റ ഭൂമിയിലാഴ്ത്തി
ചൊല്ലുകയാണവര്‍ വേദനകള്‍
കാര്ന്നിട്ട കവിതകള്‍
ലിപിയില്ല താളപ്പെരുക്കമില്ല
ഉശിരുണ്ട് ഉള്ളില്‍ കനക്കുന്ന
വിധിയുടെ പോരാട്ട വീര്യമുണ്ട്
കരുത്തുണ്ട് കരിമ്പാറ
പൊട്ടിചെടുക്കും തഴമ്പുണ്ട്
നില്‍ക്കുകയാണവര്‍
പൊള്ളുന്ന കാലുകള്‍
നെഞ്ചിലിലുയരുന്ന
പ്രതിഷേധലാവയും പേറി
കൊടിവച്ച കാറുകള്‍ പറക്കുന്ന
നഗരമാഹാമരുത്തിന്നോരത്തു
നില്‍ക്കുകയാനവര്‍
വിശക്കാത്ത കാലുകള്‍
ഒരു തുടം പാഴ് നീതിക്കായി
പെരുവിരലുകളെന്നോ
ഗുരുദക്ഷിണക്കായി
പിഴുതെടുത്തെ പോയ്‌ കാലം
കിനാവുകളോക്കെയും കണ്ണുപൊട്ടി
ചോരപൊടിയുന്ന നെറ്റിയായ്
അലയുകാണാത്മാവുകള്‍
ഗതി കിട്ടാതേതോ യുഗാന്തരങ്ങള്‍
ഇവരുടെ തളിരിളം മേനി
ഇവരുടെ പേശിക്കരുത്ത്
ഇവരുടെ താളം ,ഇവരുടെ ചുവടുകള്‍
കട്ടെടുത്തോടി അധികാരം
ഇവര്‍ക്കോണമില്ല
നറും കണിയുടെ വിഷുപ്പൂവില്ല
ഇവര്‍ക്കില്ല ഗാന്ധിപ്പിറപ്പും
ഇവര്‍ക്കില്ല ഗാന്ധി മരിപ്പും
ഉള്ളത് ഒരേ സഹനം മാത്രം
അതിനതിരില്ലണികലുമില്ല
മൌനം മ്ഹാമൌനം മാത്രം
ഇവര്‍ക്കായുയരില്ല ശബ്ദം
എങ്കിലും
എങ്കിലും നില്‍ക്കുകയാണവര്‍
പൊള്ളുന്ന കാലുകള്‍
നിറമറ്റ ഭൂമിയിലാഴ്ത്തി
നില്‍ക്കാം. നമുക്കവരോടൊപ്പം നില്‍ക്കാം.
ReplyDelete