അഭിമന്യു

അഭിമന്യു അവനാര്?
ഞാനല്ലോ നീയല്ലോ
പത്മവ്യൂഹപ്പടനടുവിലെ
കുരുതിച്ചോര..

ഇളംചോരമണത്തോരു
തെരുവുനായ്പ്പല്ലുകൾ
ചതിയാലെ ചതച്ചോരു
നവവസന്തം

കാരിരുമ്പിൻ കരുത്തുള്ള
ചിന്തകളെപ്പേടിച്ചാണോ
ഇടനെഞ്ചിൽ കത്തിയാഴ്ത്തി
കൊല്ലുവോർ നിങ്ങൾ

ചോര ചിന്തിപ്പടനിലത്തിൽ
വീണിതയ്യോ കിടക്കുമ്പോൾ
തലയെടുത്തു മടിയിൽ വച്ചു
ചങ്കുപൊട്ടി കരഞ്ഞാർക്കും
മകനെ ഞാൻ പെറ്റ മകനെ
നീയുയിർക്കയെൻ തങ്കമേ
എന്നുരുകിത്തീർന്നീടും
അമ്മയാരാണ്?

മടിയിൽ നീ പുഞ്ചിരിച്ചേ
യുറക്കാമുറക്കമാം
ഒരു തേങ്ങലരുമയായ്
താരാട്ടുപാടുന്നു

അതെന്റെയമ്മ നിന്റെയമ്മ
കണ്ണുനീരിൽ കയങ്ങളിൽ
മുങ്ങിയെന്നുമുണങ്ങാത്ത
ഭൂമി തന്നമ്മ

യുദ്ധപർവ്വം കനയ്ക്കുന്ന
കുരുക്ഷേത്രഭൂമി തന്നിൽ
ആത്മവീര്യ മഴയായി
പെയ്തവൻ നിയോ

അരചന്മാർ നഗ്നരെന്ന്
തെല്ലുറക്കെ പറഞ്ഞവൻ
ബൊളിവിയൻ വനത്തിൽ
നീ ചുവന്നപുഷ്പം

അഭിമന്യു നീയുയിർക്കും
യുവതതൻ നാഡികളിൽ
കനിവിനിയും നിലക്കാത്ത
കരളാഴത്തിൽ

ഉയരുമിനിയുമിടി മുഴക്കം
നിന്റെ നെഞ്ചിൻ സ്പന്ദനങ്ങൾ
പുതുയുഗത്തിൻ പിറവിക്കായി
കാഹളം കൊള്ളും..

മതമേതും വേലികെട്ടാ
മനുഷ്യപ്പൂന്തോട്ടത്തിന്നായ്
അതുവരെയുണരാതെ
കിനാക്കൊള്ളുക..

കിനാവു നിറയെ
സൂര്യൻമാർ ഉദിച്ചു നിൽക്കട്ടെ
തെല്ലിരുട്ടിൽ
തീപ്പന്തങ്ങൾ ജ്വലിച്ചു നിൽക്കട്ടെ..

അഭിമന്യു അവനാര്?
ഞാനല്ലോ നീയല്ലോ
പത്മവ്യൂഹപ്പടനടുവിലെ
കുരുതിച്ചോര..

ശിവപ്രസാദ് പാലോട്