കളിയായിപ്പോലും പെണ്ണെ
നിന്നെ പുഴയെന്നു വിളിക്കുക വയ്യ
മുറിയാതെയൊഴുകിയ നീയോ
മുടിനാരുകള്‍ പോലെയിന്നും
ഇളവെയിലുകള്‍ നിന്നുടെ കവിളുകള്‍
നുള്ളിച്ചെറുതായിട്ടെന്നോ
അതുകാണാന്‍ നിന്നെപ്പലവുരു
ഇരുകയ്യിലെടുത്തോരോര്‍മകള്‍
കണ്ണുകളില്‍ പൂക്കളുമായി
ഇടവഴിയിലൂടെ വരുമ്പോള്‍
വിരലുകളില്‍ തൂങ്ങി നീയും
കലപിലകള്‍ ചോദ്യവുമായി
ഉരുളും ചെറുകല്ലുകള്‍ മന്ത്രം
ഉരുവിട്ടു മറഞ്ഞൂ കാലം
നീയോ പൊരിമണലില്‍ പോലും
പൂവിട്ടു കളങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു
പല ചുഴികള്‍ നിന്നിലുണര്‍ന്നു
പതപൊട്ടിച്ചിരിയല തീര്‍ത്തു
അനുരാഗമൊളിച്ച മനം പോല്‍
ഉന്മാദമൊഴുക്കായ് നീയും
ഒരു വേളയിലെന്നെ നോക്കി
ചെറുതായൊരു കണ്ണുമിറുക്കി
പല നാളുകള്‍ നീയൊഴുകുമ്പോള്‍
മാനതാരൊരു സാഗരമായി
മംഗല്യത്താലി പണിഞ്ഞെന്‍
കൊന്നമരം നിന്നെക്കാത്തൂ
ചെറു മീനുകള്‍ നിന്നെത്തൊട്ടേ
പുളകങ്ങള്‍ പൊട്ടി വിരിഞ്ഞു
എവിടെത്തെറ്റീ നിന്‍ വഴികള്‍
എവിടെപ്പോയ് നിന്നുടയാടകള്‍
തെരുവോരക്കൊതി കണ്‍മിഴിയും
അഭിസാരികയായോ നീയും
മരവിച്ചൂ നിന്‍ കണ്ണിണകള്‍
പതറിപ്പോം ചുണ്ടുകളല്ലോ
ചതിവലകള്‍ പെട്ടുകുരുങ്ങീ
ചിതറിപ്പോയ് നിന്റെ കിനാവുകള്‍
ഇല്ലിനിമേല്‍ നീയെന്നായി
പാഴ്ക്കാടിന്‍ പ്രേതം മാത്രം
പിളര്‍നാവുകള്‍ കൊണ്ടേ നാഗം
കാമത്താല്‍ നിന്നെയുഴിഞ്ഞു
ചത്തും മലര്‍ന്നും
കെട്ടിക്കിടന്നു നാറിയും
കവിളൊട്ടി
കണ്ണീരുവറ്റി
മെയ്യുണങ്ങി ,മനമുണങ്ങി
വീര്‍പ്പടങ്ങി
തെക്കോട്ട്‌ തലവച്ചു
കാല്‍വിരല്‍ കെട്ടി
കണ്ണിമയടപ്പിച്ച്
കോടിപ്പോം ചുണ്ടുകളമര്‍ത്തി
വെള്ളപുതപ്പിച്ചു
നിന്നെ ചിതയിലേക്കെടുക്കുമ്പോള്‍
കളിയായിപ്പോലും പെണ്ണെ
നിന്നെ പുഴയെന്നു വിളിക്കുക വയ്യ
മുറിയാതെയൊഴുകിയ നീയോ
മുടിനാരുകള്‍ പോലെയിന്നും
നുള്ളിച്ചെറുതായിട്ടെന്നോ
അതുകാണാന്‍ നിന്നെപ്പലവുരു
ഇരുകയ്യിലെടുത്തോരോര്‍മകള്‍
കണ്ണുകളില്‍ പൂക്കളുമായി
ഇടവഴിയിലൂടെ വരുമ്പോള്‍
വിരലുകളില്‍ തൂങ്ങി നീയും
കലപിലകള്‍ ചോദ്യവുമായി
ഉരുളും ചെറുകല്ലുകള്‍ മന്ത്രം
ഉരുവിട്ടു മറഞ്ഞൂ കാലം
നീയോ പൊരിമണലില്‍ പോലും
പൂവിട്ടു കളങ്ങള്‍ തീര്‍ത്തു
പല ചുഴികള്‍ നിന്നിലുണര്‍ന്നു
പതപൊട്ടിച്ചിരിയല തീര്‍ത്തു
അനുരാഗമൊളിച്ച മനം പോല്‍
ഉന്മാദമൊഴുക്കായ് നീയും
ഒരു വേളയിലെന്നെ നോക്കി
ചെറുതായൊരു കണ്ണുമിറുക്കി
പല നാളുകള്‍ നീയൊഴുകുമ്പോള്‍
മാനതാരൊരു സാഗരമായി
മംഗല്യത്താലി പണിഞ്ഞെന്‍
കൊന്നമരം നിന്നെക്കാത്തൂ
ചെറു മീനുകള്‍ നിന്നെത്തൊട്ടേ
പുളകങ്ങള്‍ പൊട്ടി വിരിഞ്ഞു
എവിടെത്തെറ്റീ നിന്‍ വഴികള്‍
എവിടെപ്പോയ് നിന്നുടയാടകള്‍
തെരുവോരക്കൊതി കണ്‍മിഴിയും
അഭിസാരികയായോ നീയും
മരവിച്ചൂ നിന്‍ കണ്ണിണകള്‍
പതറിപ്പോം ചുണ്ടുകളല്ലോ
ചതിവലകള്‍ പെട്ടുകുരുങ്ങീ
ചിതറിപ്പോയ് നിന്റെ കിനാവുകള്‍
ഇല്ലിനിമേല്‍ നീയെന്നായി
പാഴ്ക്കാടിന്‍ പ്രേതം മാത്രം
പിളര്‍നാവുകള്‍ കൊണ്ടേ നാഗം
കാമത്താല്‍ നിന്നെയുഴിഞ്ഞു
ചത്തും മലര്‍ന്നും
കെട്ടിക്കിടന്നു നാറിയും
കവിളൊട്ടി
കണ്ണീരുവറ്റി
മെയ്യുണങ്ങി ,മനമുണങ്ങി
വീര്‍പ്പടങ്ങി
തെക്കോട്ട്‌ തലവച്ചു
കാല്‍വിരല്‍ കെട്ടി
കണ്ണിമയടപ്പിച്ച്
കോടിപ്പോം ചുണ്ടുകളമര്‍ത്തി
വെള്ളപുതപ്പിച്ചു
നിന്നെ ചിതയിലേക്കെടുക്കുമ്പോള്‍
കളിയായിപ്പോലും പെണ്ണെ
നിന്നെ പുഴയെന്നു വിളിക്കുക വയ്യ
മുറിയാതെയൊഴുകിയ നീയോ
മുടിനാരുകള്‍ പോലെയിന്നും
No comments:
Post a Comment