ആശുപത്രിക്കാലം
പനിച്ചോരുക്കിലൊരു പേക്കിനാവ്
കണ്ടു സ്നേഹിതാ
അലിഞ്ഞു പോവുന്നു ഞാന്
ഖരരൂപം വെടിഞ്ഞു വായുവില്
ഏണ്ണമറ്റപുകമെഘങ്ങളോടോപ്പം
ധൂളി സമുദ്രത്തിന്നലകളോടൊപ്പം
ഒന്നുമേ തീണ്ടിടാതെ ഞാന്
കാത്തതോക്കെയും ചീഞ്ഞും ചളി പടര്ന്നും
നെന്ചോടു ചേര്ത്ത് വച്ചതോക്കെയും
മുള്ളു മാത്രമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞും
നില്ക്കവേ ലോകമുരുവാകുന്നു മെല്ലവേ
ചാരത്തിതാ ചേലുമഴവില്ലുകള്
അത്യാസന്ന മുറിയില് നിന്നും
വേദന ഉച്ചമയക്കം വിട്ടിറങ്ങവേ
ഉള്ളിലൊരു ചോദ്യം പടര്ന്നു കാണാമിപ്പോള്
ചുറ്റിലും ബന്ധങ്ങള് ബന്ധങ്ങള് മാത്രം
പനിച്ചോരുക്കിലൊരു പേക്കിനാവ്
കണ്ടു സ്നേഹിതാ
അലിഞ്ഞു പോവുന്നു ഞാന്
ഖരരൂപം വെടിഞ്ഞു വായുവില്
ഏണ്ണമറ്റപുകമെഘങ്ങളോടോപ്പം
ധൂളി സമുദ്രത്തിന്നലകളോടൊപ്പം
ഒന്നുമേ തീണ്ടിടാതെ ഞാന്
കാത്തതോക്കെയും ചീഞ്ഞും ചളി പടര്ന്നും
നെന്ചോടു ചേര്ത്ത് വച്ചതോക്കെയും
മുള്ളു മാത്രമെന്ന് തിരിച്ചറിഞ്ഞും
നില്ക്കവേ ലോകമുരുവാകുന്നു മെല്ലവേ
ചാരത്തിതാ ചേലുമഴവില്ലുകള്
അത്യാസന്ന മുറിയില് നിന്നും
വേദന ഉച്ചമയക്കം വിട്ടിറങ്ങവേ
ഉള്ളിലൊരു ചോദ്യം പടര്ന്നു കാണാമിപ്പോള്
ചുറ്റിലും ബന്ധങ്ങള് ബന്ധങ്ങള് മാത്രം
അതെ വിഷമാവസ്തയിലെ കൂട്ടുകാരാണ് കൂട്ടുകാര് .'A friend in need is a friend indeed..'എന്നല്ലേ ?കവിതയ്ക്ക് ആശംസകള്
ReplyDelete