പെണ്മരം
വേര് കൊണ്ട്
പൂഴിമണ്ണില്
വൃത്തം വരച്ചു
അലസമോന്നു
കുനിഞ്ഞു
മണ്ണിനെ നോക്കി
ശാഖകള് ഇടതും
വലതും പിന്നിയിട്ട്
ഇടക്കൊരു
പൂ ചൂടി
കനികള് കൊണ്ട്
കടാക്ഷിച്ചുമഴയിലോട്ടിയ
ചേലയിലുടലിനെ
തെല്ല് നാണത്താല് മറച്ചും
നഖം കടിക്കുന്ന
ഇലകളുമായി
കാറ്റിന്റെ നെഞ്ചില്
മുഖം പൂഴ്ത്തി
ചെറു സങ്കടം
കാതിലോതിയും
നില്ക്കുന്ന
നീ ഒരു പെണ്മരം
നല്ല നിരീക്ഷണം ..ഇപ്പോള് ഈ കവിത വായിച്ചപ്പോള് ആണ് എനിക്കും മനസിലായത് ഈ മരം വലിയ നാണക്കാരി തന്നെ..ആശംസകള്..
ReplyDeleteഫെമിനിസ്റ്റുകള് കണ്ടാല് എന്റെ ബ്ലോഗ് കത്തിക്കും ..അല്ലെ ?
Delete