പ്രണയ ശകലങ്ങള്‍
എനിക്ക്
എന്റെ പൂവാടി നീയെടുക്കൂ
എന്റെ പൂമ്പാറ്റകളെ നീയെടുക്കൂ
എന്റെ വസന്തം നീയെടുക്കൂ
നിന്നെ മാത്രം എനിക്ക് തരൂ
ഇപ്പോള്‍
നിന്റെ ആനന്ദാശ്രു പോലും
എന്റെ ഹൃദയം മുറിക്കുന്നു
നിന്റെ കവിളുകള്‍ ഒപ്പാന്‍
അതൊരു തൂവാലയാകുന്നു
അസൂയ
എത്ര അനുസരണയോടെയാണ്
എന്റെ വീണക്കമ്പികള്‍,
നിന്റെ വിരലുകള്‍ക്ക്
വഴങ്ങി സ്വരമുതിര്‍ക്കുന്നത്
തൊഴുത്ത്
പട്ടിണിക്കിട്ട
സ്വപ്നങ്ങളുടെ
കരച്ചില്‍ കേട്ട് മടുത്തു ..
ഒക്കെറ്റിനെയും
ഞാനിപ്പോള്‍
കയറഴിച്ചു വിട്ടു ...
എവിടെയെങ്കിലും
മേഞ്ഞു നടന്നു
വിശപ്പടക്കട്ടെ ...
No comments:
Post a Comment